Pośród lasów namorzynowych w południowym Ekwadorze znajduje się duża liczba prostokątnych stawów hodowlanych.
Region rzeki Guayas w Ekwadorze charakteryzuje się intensywnym rozwojem hodowli krewetek, która od lat 80. XX w. zwiększyła swój obszar ponad dwukrotnie, co doprowadziło do znacznego ograniczenia lasów namorzynowych. Wdrożono programy ochrony, aby ograniczyć tę stratę, ponieważ globalny wpływ przemysłu krewetkowego stale rośnie.
Wijąca się przez południowy Ekwador rzeka Guayas od dawna jest otoczona lasami namorzynowymi oraz misterną siecią potoków i strumieni. Teraz na jego brzegach znajdują się również hodowle krewetek.
Teleskop OLI (Operational Land Imager) na satelicie Landsat 8 wykonał zdjęcie ujścia rzeki Guayas – jednego z największych ekosystemów ujściowych Ameryki Południowej – 29 sierpnia 2024 r. W Guayaquil, największym mieście Ekwadoru i głównym porcie w kraju, znajduje się ponad 3,1 mln osób. Prostokątne stawy z krewetkami są widoczne na południe od miasta, po obu stronach rzeki Guayas, pośród lasów namorzynowych. Zdjęcie po prawej stronie przedstawia ujście rzeki w sztucznych kolorach, aby podkreślić różnicę między stawami z krewetkami (ciemnoniebieski) a otaczającą roślinnością namorzynową (pokazaną na czerwono).
Wpływ rozwoju akwakultury
Aby stworzyć hodowlę krewetek, wycina się drzewa, a bagna przekształca w duże stawy. Prawie 60 procent tych stawów znajduje się tam, gdzie kiedyś rosły namorzyny – wyjaśnił Stuart Hamilton, geograf z Uniwersytetu Wschodniej Karoliny. Hamiltona udokumentował rozwoju akwakultury w Ekwadorze na podstawie danych teledetekcyjnych zgromadzonych na przestrzeni 50 lat.
Począwszy od połowy do końca lat 70. XX wieku w południowym Ekwadorze nastąpił szybki rozwój akwakultury. Hamilton szacuje, że w latach 1985–2014 obszar przeznaczony pod hodowlę krewetek u ujścia rzeki Guayas ponad dwukrotnie—od 30 000 do 64 000 hektarów (74 000 do 160 000 akrów). W tym samym okresie zasięg namorzynów zmniejszył się o około 20 000 hektarów.
Wysiłki ochronne w Ekwadorze
Hamilton dodał, że znaczna część utraty namorzynów miała miejsce przed 1995 rokiem i od tego czasu tempo wylesiania spadło. Starając się chronić pozostałe lasy w kraju, rząd Ekwadoru utworzył Program Socio Bosque w 2008 r., który płaci właścicielom gruntów – pojedynczym osobom lub społecznościom tubylczym – za dobrowolne zobowiązanie się do ochrony i ochrony swoich lasów, wrzosowisk i innej rodzimej roślinności. Siostrzana inicjatywa znana jako Społeczny Manglar„Mangrove Partners” – ma na celu ochronę ponad połowy istniejących namorzynów w Ekwadorze.
W ostatnich dziesięcioleciach przemysł krewetek hodowlanych szybko się rozwijał, produkując na całym świecie mniej niż 100 000 ton metrycznych w 1980 r., ale ponad 5 milionów ton metrycznych w 2023 r. W tym roku Ekwador wyprodukował około 1,5 miliona ton metrycznych krewetek Whiteleg (Penaeusa vannamei) i był głównym na świecie dostawcą skorupiaków.
NASA Zdjęcia z Obserwatorium Ziemi wykonane przez Lauren Dauphin na podstawie danych Landsat z US Geological Survey.
