Badanie wykazało, że zwierzęta domowe zapewniają ograniczone korzyści dla zdrowia psychicznego, głównie zmniejszając samotność osób żyjących samotnie, co podważa wcześniejsze pozytywne założenia.
Większość z nas pamięta historie o tak zwanych „szczeniętach po pandemii” i ogromnej liczbie adopcji zwierząt domowych w okresie COVID 19 blokady. Nagły wzrost liczby osób posiadających zwierzęta domowe w dużej mierze przypisano osobom poszukującym towarzystwa zwierząt, aby poradzić sobie z takimi problemami, jak depresja, stany lękowe i izolacja.
Jednak ostatnie badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytet w Aarhus a King’s College London wskazują, że posiadanie zwierząt domowych niekoniecznie zapewnia korzyści dla zdrowia psychicznego, których ludzie często oczekują.
Ocena wyników w zakresie zdrowia psychicznego
Badanie, opublikowane niedawno w Zdrowie psychiczne i profilaktykaw Wielkiej Brytanii obserwowano 6018 osób w ciągu 12 miesięcy, oceniając u nich poziom depresji, lęku, anhedonii (utraty przyjemności) i samotności. Wbrew powszechnym przypuszczeniom badanie nie dostarczyło dowodów na to, że posiadanie zwierząt domowych poprawia zdrowie psychiczne. W rzeczywistości właściciele zwierząt domowych zgłaszali nieco gorsze wyniki w zakresie zdrowia psychicznego w porównaniu z osobami niebędącymi właścicielami.
„Chociaż zakres badań przeprowadzonych na ten temat jest mieszany, byliśmy naprawdę zaskoczeni, gdy odkryliśmy, że właściciele zwierząt domowych na ogół doświadczali nieco wyższego poziomu depresji, lęku i anhedonii podczas pandemii Covid-19” – mówi główna autorka, profesor Christine Parsons z Zakład Medycyny Klinicznej. „Jest to sprzeczne z panującym przekonaniem opinii publicznej, że zwierzęta domowe korzystnie wpływają na zdrowie psychiczne”.
Aktywność fizyczna i zdrowie psychiczne
Innym powszechnie panującym przekonaniem jest to, że właściciele psów szczególnie odnoszą korzyści ze zwiększonej aktywności fizycznej i bardziej uporządkowanego planu dnia, co z kolei może prowadzić do poprawy zdrowia psychicznego. Badacze odkryli, że właściciele psów rzeczywiście częściej angażowali się w codzienne ćwiczenia (40% w porównaniu z 35% osób niebędących właścicielami).
Jednak ta zwiększona aktywność nie korelowała z lepszymi wynikami w zakresie zdrowia psychicznego i nie stwierdzono znaczącej różnicy między właścicielami psów i osobami niebędącymi właścicielami w zakresie utrzymywania dziennej struktury.
Obalanie mitu o „Kociej Pani”.
Badania sugerują, że jedynym obszarem, w którym posiadanie zwierzęcia przynosi korzyści dla zdrowia psychicznego, jest samotność. W kulturze popularnej tropem „Pani Kota” jest samotna, niespokojna kobieta z problemami psychicznymi. Nowe badanie umożliwiło także badaczom przetestowanie niektórych założeń kulturowych z rzeczywistością.
Wśród osób żyjących samotnie zarówno właściciele psów, jak i kotów zgłaszali nieco niższy poziom samotności w porównaniu z osobami nieposiadającymi zwierząt. Chociaż efekty były niewielkie, były odwrotne do samotnego tropu „Pani Kota”. W przypadku osób żyjących w parach, rodzinach lub współlokatorach właściciele zwierząt nie zgłosili żadnej mierzalnej różnicy w poczuciu samotności.
Chociaż kobiety biorące udział w badaniu częściej posiadały koty (30,3% w porównaniu do 22,7% w przypadku mężczyzn), nie były one bardziej samotne, przygnębione, niespokojne ani anhedoniczne niż mężczyźni posiadający koty.
Spostrzeżenia dotyczące oczekiwań przyszłych właścicieli zwierząt domowych
Według Parsons to nowe badanie będzie przydatne w zarządzaniu oczekiwaniami dotyczącymi korzyści dla zdrowia psychicznego wynikających z posiadania zwierząt domowych. Ma nadzieję, że wyniki wpłyną na odbiór społeczny i relacje w mediach, które – jak pokazała ona i jej zespół badaczy – opowiadają się za pozytywną narracją. „Nasze odkrycia sugerują, że chociaż zwierzęta domowe mogą zapewniać towarzystwo, w żadnym wypadku nie są lekarstwem na wszystkie problemy ze zdrowiem psychicznym, szczególnie w stresujących okresach, takich jak pandemia” – mówi Parsons.
Starsza autorka, dr Katherine Young, zauważa: „To badanie uzupełnia mieszany zbiór badań na temat posiadania zwierząt domowych i zdrowia psychicznego. Chociaż niektóre wcześniejsze badania sugerowały korzyści, obszerny, podłużny charakter tych badań dostarcza solidnych dowodów, że jest odwrotnie”.
Szczegóły dotyczące ram i wsparcia badania
- Badanie opiera się na 6018 odpowiedziach z kwestionariuszy internetowych w ramach badania Powtarzana ocena zdrowia psychicznego w czasie pandemii (RAMP) i wykorzystuje międzynarodowe standardy pomiaru zdrowia psychicznego, takie jak PHQ-9, GAD-7, MASQ-AD i Uniwersytet Kalifornijski Skala samotności.
- Badanie przeprowadzono we współpracy z badaczami z King’s College London
Odniesienie: „Brak korzystnych powiązań między życiem ze zwierzęciem domowym a skutkami zdrowia psychicznego podczas pandemii COVID-19 w dużej próbie podłużnej w Wielkiej Brytanii”, Christine E. Parsons, Christoffer Landberger, Kirstin L. Purves i Katherine S. Young, 26 lipca 2024 r. , Zdrowie psychiczne i profilaktyka.
DOI: 10.1016/j.mhp.2024.200354
Fundusze na badanie pochodzą ze stypendium Young Investigator Fellowship Fundacji Carlsberg i MQ – organizacji charytatywnej na rzecz zdrowia psychicznego.
