Badanie wykazało, że podawanie dipu ze słonymi przekąskami znacznie zwiększa spożycie kalorii.
Przekąski przyczyniają się średnio do ok jedna czwarta dziennego spożycia kalorii dla wielu osób. Według badania „prawie jedna trzecia dorosłych w Stanach Zjednoczonych ma nadwagę, a ponad 40% otyłość”. Narodowe Instytuty ZdrowiaCentrum Oceny Sensorycznej stanu Penn State bada, w jaki sposób Amerykanie mogą dokonywać zdrowszych wyborów dotyczących przekąsek.
W najnowszym badaniu przeprowadzonym w ośrodku mieszczącym się w Wyższej Szkole Nauk Rolniczych sprawdzano, jak zmieniają się zachowania żywieniowe, gdy konsumentom podaje się dip ze słoną przekąską. Wyniki są już dostępne w Internecie i zostaną opublikowane w listopadowym numerze magazynu Jakość i preferencje żywności, sugerują, żeby jedli więcej – dużo więcej. Chipsy i dip razem dały o 77% większe spożycie kalorii i szybsze całkowite tempo spożycia w porównaniu do samych chipsów, bez dipów.
Wyniki badania dotyczące spożycia chipsów i dipów
Jednak nie było różnicy w spożyciu chipsów, jak zauważył korespondent badania John Hayes, profesor nauk o żywności i dyrektor Centrum Oceny Sensorycznej w Penn State.
„Najbardziej uderzającym wnioskiem z naszego badania jest to, że ludzie nie jedli mniej chipsów, gdy dostępny był dip – zjadali tę samą ilość chipsów plus dip” – powiedział. „Ten brak kompensacji oznacza, że dodanie dipu do chipsów może znacznie zwiększyć ogólne spożycie energii, a ludzie nie zdają sobie z tego sprawy”.
Intuicyjnie wiele osób domyśliłoby się, że jeśli dodamy do przekąski coś dodatkowego, np. dip, ludzie to zrekompensują i zjedli mniej głównego dania – wyjaśnił Hayes.
„Ale nasze badania pokazują, że tak nie jest w przypadku chipsów i dipów” – powiedział. „Nasi uczestnicy spożywali taką samą ilość chipsów niezależnie od tego, czy dip był obecny, co prowadziło do znacznie większego spożycia energii, gdy dip był dostępny”.
W badaniu prowadzonym przez asystentkę naukową Madeline Harper, która niedawno ukończyła Penn State z tytułem magistra nauk o żywności, wzięło udział 46 dorosłych uczestników. Podczas dwóch wizyt w Centrum Oceny Sensorycznej podano im 70 gramów chipsów o smaku rancza, czyli około 2,5 porcji, z około jedną trzecią filiżanki dipu ranczo lub bez. Uczestnicy jedli tyle, ile chcieli.
Zmierzono ich spożycie, a wszystkie sesje jedzenia zostały nagrane na wideo i opatrzone adnotacją dotyczącą liczby kęsów i czasu aktywnego jedzenia. Naukowcy wykorzystali te informacje do obliczenia wskaźników „mikrostruktury jedzenia”, w tym szybkości jedzenia i wielkości kęsa.
Wpływ dipu na spożycie przekąsek
Harper zasugerował, że większe spożycie chipsów i dipu było ułatwione dzięki większemu rozmiarowi kęsa wynikającemu z dodania dipu. Średnio na sesję jedzenia uczestnicy spożywali 345 kalorii chipsów i dipu w porównaniu do 195 kalorii samych chipsów.
Harper zauważył, że badanie było nowatorskie, ponieważ przeprowadzono niewiele badań nad wpływem zewnętrznych źródeł nawilżenia jamy ustnej, takich jak dipy, na doustne przetwarzanie słonych przekąsek.
„Bez wątpienia ma to wpływ na spożycie pokarmu, szczególnie podczas podjadania” – stwierdziła. „Jednak w przypadku tej przekąski z frytkami i dipem większe spożycie wynikające z dodania dipu mogło być ułatwione dzięki większemu całkowitemu rozmiarowi kęsa przekąski, w przeciwieństwie do szybszego tempa jedzenia chipsów”.
Chociaż przekąski są głównym źródłem energii w typowej amerykańskiej diecie, pozostają niedostatecznie zbadane, stwierdziła Hayes, dodając, że zrozumienie zachowań żywieniowych związanych z podjadaniem ma kluczowe znaczenie w rozwiązaniu problemów związanych z przejadaniem się i otyłością.
„To badanie otwiera nowe możliwości zbadania, w jaki sposób właściwości fizyczne żywności mogą wpływać na nasze zachowania żywieniowe, a ostatecznie na spożycie energii” – powiedział. „Jeśli potrafimy spowolnić ludzi, możemy wpłynąć na zużycie energii, nie rezygnując przy tym z przyjemności jedzenia”.
Odniesienie: „Podawanie dipu ze słoną przekąską zwiększa spożycie energii”, Madeline M. Harper, Paige M. Cunningham i John E. Hayes, 26 czerwca 2024 r., Jakość i preferencje żywności.
DOI: 10.1016/j.foodqual.2024.105257
W badaniach wzięła udział Paige Cunningham, doktorantka na Wydziale Nauk o Żywności i Wydziale Nauk o Żywieniu w Penn State.
Badania te wsparł Narodowy Instytut Wyżywienia i Rolnictwa Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych.
