Z nowego badania wynika, że rutynowe testy laboratoryjne nie są wiarygodne w diagnozowaniu długiego przebiegu Covid-19. Badanie wykazało, że żadne wyniki badań laboratoryjnych nie mogą służyć jako biomarkery, co podkreśla potrzebę skupienia się na objawach w celu postawienia diagnozy.
Nowe badanie wykazało, że większość rutynowych badań laboratoryjnych nie jest wiarygodna w diagnozowaniu długiej choroby Covid-19, zwanej także poostrymi następstwami choroby. SARS-CoV-2 infekcja (PASC).
Badanie opublikowane w Roczniki chorób wewnętrznychnie znaleźli żadnego wiarygodnego biomarkera wśród 25 rutynowych klinicznych wyników badań laboratoryjnych dotyczących wcześniejszej infekcji, PASC lub określonych typów skupisk PASC. Sugeruje to, że żadne z tych rutynowych laboratoriów nie może służyć jako klinicznie użyteczny biomarker PASC.
„Nasze badanie pokazuje, że przy normalnych wynikach badań laboratoryjnych pacjenci mogą mieć ciężką, długotrwałą chorobę Covid-19. Sugeruje to, że lekarze nie powinni skupiać się na wynikach badań paneli krwi w celu zdiagnozowania długiego przebiegu Covid-19, ale powinni bardziej skupić się na objawach i sposobach pomocy pacjentom w uzyskaniu ulgi poprzez leczenie objawów” – stwierdziła pierwsza autorka badania, dr Kristine Erlandson, profesor w Oddział Chorób Zakaźnych na Kampusie Medycznym Uniwersytetu Kolorado w Anschutz.
Według Agencji Badań i Jakości w Opieki Zdrowotnej siedem procent wszystkich dorosłych w USA, czyli prawie 18 milionów ludzi, ma obecnie długotrwałą chorobę Covid-19 Badanie panelowe dotyczące wydatków medycznych.
„Naszym wyzwaniem jest odkrycie biomarkerów, które pomogą nam szybko i dokładnie zdiagnozować długotrwałą chorobę Covid-19, aby zapewnić osobom zmagającym się z tą chorobą możliwie najszybszą możliwie najodpowiedniejszą opiekę” – powiedział David Goff, lekarz medycyny, dyrektor Wydziału Nauk o Układu Sercowo-Naczyniowym w Narodowym Instytucie Serca, Płuc i Krwi NIH. „Długie objawy COVID mogą uniemożliwić komuś powrót do pracy lub szkoły, a nawet mogą sprawić, że codzienne zadania staną się ciężarem, dlatego kluczowa jest umiejętność postawienia szybkiej diagnozy”.
Badanie i ustalenia na dużą skalę
Badanie to zostało sfinansowane ze środków Narodowe Instytuty ZdrowiaInicjatywa (NIH) dotycząca badań nad COVID w celu poprawy powrotu do zdrowia (RECOVER). Inicjatywa RECOVER obejmuje wiele badań naukowych, w których biorą udział tysiące uczestników z całego kraju. W Kolorado badania te odbywają się w Instytucie Nauk Klinicznych i Translacyjnych w Kolorado (CCTSI) na Uniwersytecie Kalifornijskim w Anschutz.
Aby zbadać kliniczne markery laboratoryjne SARS-CoV-2 i PASC, naukowcy przeanalizowali dane od prawie 10 000 dorosłych z zakażeniem SARS-CoV-2 i bez niego. Naukowcy rekrutowali się z ponad 80 ośrodków rekrutacyjnych w 33 stanach USA oraz w Waszyngtonie i Portoryko, co czyni je jednym z największych i najbardziej zróżnicowanych badań tego rodzaju.
W badaniu porównano wyniki na kilka sposobów: pomiędzy uczestnikami z i bez wcześniejszego zakażenia SARS-CoV-2 sześć miesięcy po zakażeniu, pomiędzy uczestnikami z PASC i bez niego oraz pomiędzy uczestnikami z każdym z czterech najczęstszych fenotypów objawów PASC i tymi, których prawdopodobieństwo wystąpienia jest mało prawdopodobne. mieć PASC.
Skromne różnice, ale brak wyraźnych biomarkerów
Odkryli, że uczestnicy, którzy przeszli infekcję SARS-CoV-2, wykazali umiarkowany wzrost HbA1c (markera długoterminowego poziomu cukru we krwi) i stosunku albuminy do kreatyniny w moczu (uACR), wraz z niewielkim spadkiem liczby płytek krwi.
„Chociaż te różnice są istotne statystycznie, powiązania te są na ogół małe i niewystarczająco wiarygodne, aby służyć jako biomarkery diagnostyczne dla PASC” – mówi Erlandson.
Naukowcy sugerują, że dane te pokazują złożoność PASC jako stanu, który może obejmować wiele szlaków fizjologicznych wykraczających poza proste markery laboratoryjne, takie jak zapalenie, anemia i inne markery.
„Długi Covid był bardzo nieuchwytny; liczne możliwe objawy, brak określonej przyczyny i jasnego leczenia. Słyszymy od pacjentów, że ich obawy są odrzucane przez dostawców, ponieważ ich badania laboratoryjne są w normie. W tym badaniu nawet wyczerpująca lista rutynowych badań krwi nie mogła pomóc w postawieniu diagnozy PASC. Jest to ważna obserwacja w badaniach PASC, ponieważ wcześniejsze, mniejsze badania wykazały niespójne nieprawidłowości w niektórych badaniach krwi. Dopóki nie zostanie znaleziony wiarygodny biomarker, najlepszą metodą diagnostyczną PASC pozostanie staromodne zbieranie wywiadu i ocena kliniczna” – Grace McComsey, lekarz medycyny, starsza autorka artykułu, profesor i prodziekan ds. badań klinicznych i translacyjnych na Case Western Reserve University .
Naukowcy zauważają również, że nadal ważne jest wykonywanie rutynowych badań laboratoryjnych, aby wykluczyć inne schorzenia w procesie diagnozowania PASC.
Odniesienie: „Różnicowanie wcześniejszej infekcji SARS-CoV-2 i następstw pooperacyjnych na podstawie standardowych klinicznych pomiarów laboratoryjnych w kohorcie RECOVER” autorstwa Kristine M. Erlandson, Linda N. Geng, Caitlin A. Selvaggi, Tanayott Thaweethai, Peter Chen, Nathan B. Erdmann, Jason D. Goldman, Timothy J. Henrich, Mady Hornig, Elizabeth W. Karlson, Stuart D. Katz, C. Kim, Sushma K. Cribbs, Adeyinka O. Laiyemo, Rebecca Letts, Janet Y. Lin, Jai Marathe, Sairam Parthasarathy, Thomas F. Patterson, Brittany D. Taylor, Elizabeth R. Duffy, Monika Haack, Boris Julg, Gabrielle Maranga, Carla Hernandez, Nora G. Singer, Jenny Han, Priscilla Pemu, Hassan Brim, Hassan Ashktorab, Alexander W. Charney, Juan Wisnivesky, Jenny J. Lin, Helen Y. Chu, Minjoung Go, Upinder Singh, Emily B. Levitan, Paul A. Goepfert, Janko Ž. Nikolich, Harvey Hsu, Michael J. Peluso, J. Daniel Kelly, Megumi J. Okumura, Valerie J. Flaherman, John G. Quigley, Jerry A. Krishnan, Mary Beth Scholand, Rachel Hess, Torri D. Metz, Maged M. Costantine, Dwight J. Rouse, Barbara S. Taylor, Mark P. Goldberg, Gailen D. Marshall, Jeremy Wood, David Warren, Leora Horwitz, Andrea S. Foulkes i Grace A. McComsey, 13 sierpnia 2024 r., Annals of Internal Medicine.
DOI: 10.7326/M24-0737
