Unijny Zielony Ład obiecał nowe miejsca pracy w ekologicznych branżach, rekompensując utratę miejsc pracy gdzie indziej, ale te miejsca pracy są obecnie tworzone poza Europą, ostrzegła Judith Kirton-Darling, sekretarz generalna największego stowarzyszenia branżowego w bloku.
Podczas gdy europejski przemysł zmaga się z celami przejściowymi zmierzającymi do zbliżenia się do neutralności klimatycznej do 2050 r., wiodący przemysłowy związek zawodowy bloku obawia się, że może nadejść „brutalny okres gospodarczy” – powiedział Euractiv Kirton-Darling z IndustriAll Europe we wtorkowym wywiadzie (3 września).
„W tej chwili nie śpię zbyt dobrze” – powiedziała.
Badania, w tym prowadzone przez Komisję Europejską, oczekują, że Zielony Ład będzie miał ogólny „ograniczony” lub nawet netto dodatni wpływ na miejsca pracy, co opiera się na założeniu, że „będzie […] nowe gałęzie przemysłu, podczas gdy inne branże ulegają przemianom lub upadkowi” – stwierdziła Kirton-Darling.
Jednak „obserwujemy, że te nowe miejsca pracy nie pojawiają się w Europie” – dodała.
Podczas gdy na całym świecie rozwijają się zielone gałęzie przemysłu, takie jak turbiny wiatrowe i samochody elektryczne, produkcja w Europie jest „na krawędzi zamknięcia”.
W poniedziałek niemieckie media zgłoszone że największy europejski producent samochodów Volkswagen zrezygnuje ze swojego poprzedniego zobowiązania do ochrony 110 000 swoich stanowisk pracy w Niemczech, planowanie zamknąć co najmniej jeden zakład produkcyjny.
„W sektorach, w których jesteśmy liderem rynku, czyli w energetyce odnawialnej czy w branży motoryzacyjnej, nie powinniśmy tracić naszej pozycji” – stwierdziła Kirton-Darling, obwiniając zarówno „polityczne”, jak i „korporacyjne niepowodzenia”.
Za „niektóre z tego, co się dzieje, odpowiedzialność spoczywa na zarządach przedsiębiorstw, które w swoich branżach przedkładają konkurencyjność kosztową nad inwestycje i innowacje” – stwierdziła.
„Ale musimy się ogarnąć. W przeciwnym razie wkraczamy w niezwykle trudny i [most likely] brutalny okres gospodarczy dla Europy” – ostrzegła.
Sektor motoryzacyjny w okopach
Sytuacja w przemyśle motoryzacyjnym jest szczególnie niepokojąca dla Kirton-Darling, który nazwał go „kręgosłupem europejskiej produkcji”, zapewniającym 13 milionów bezpośrednich i pośrednich miejsc pracy.
„Tak duża część naszych podstawowych gałęzi przemysłu – czy to chemikalia, podstawowe materiały, czy podstawowe metale – trafia do sektora motoryzacyjnego, że kryzys w sektorze motoryzacyjnym ma ogromne konsekwencje dla pracowników przemysłowych w całej Europie” – stwierdziła.
Aby zwiększyć popyt na samochody elektryczne, UE powinna rozważyć „programy leasingu społecznego” – stwierdziła, cytując francuski plan wprowadzony w zeszłym roku, który został wstrzymany ze względu na ogromny popyt.
Należy to powiązać z „warunkami społecznymi wspierającymi transformację sektora motoryzacyjnego” – stwierdziła Kirton-Darling.
Dodała, że inne środki musiałyby zająć się przekwalifikowaniem pracowników i budową niezbędnej infrastruktury do ładowania samochodów elektrycznych.
„Wiążemy pewne nadzieje w ogłoszonym przez von der Leyen «porozumieniu w sprawie czystego przemysłu»” – stwierdziła Kirton-Darling, nawiązując do lipcowego przemówienia szefowej Komisji do parlamentu, ale dodała, że decydenci powinni przede wszystkim „uznać skali inwestycji, które są potrzebne”, aby osiągnąć takie zmiany.
„Nie kwestionujemy celu, do którego musimy dotrzeć. Mamy jednak wiele problemów i pytań, jak to osiągnąć” – powiedziała.
Chiny mają przewagę nad Europą w zakresie pojazdów elektrycznych także dlatego, że ta ostatnia „postawiła na złego konia”, czyli na olej napędowy, stwierdziła Kirton-Darling.
Może dojść do utraty połowy mocy produkcyjnych stali pierwotnej
Szef IndustriAll był również „bardzo zaniepokojony” produkcją stali w Europie.
Według wewnętrznych obliczeń grupy parasolowej projekty dekarbonizacji ogłoszone przez europejskich producentów stali stanowiłyby jedynie „połowę [Europe’s] obecnej produkcji stali pierwotnej” – powiedziała – co oznacza, że „dziesiątki tysięcy miejsc pracy są zagrożone” w zakładach, które nie mają jeszcze planu dekarbonizacji.
Zgodnie z unijnym celem osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. branże wytwarzające duże emisje, takie jak stal, będą musiały przejść gruntowne przemiany, ponieważ od 2039 r. w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS) nie będą dostępne żadne nowe uprawnienia do emisji.
Chociaż wiele zakładów produkujących stal w Europie Północnej i Zachodniej ma plany przejścia na produkcję stali przyjazną dla klimatu, Kirton-Darling ostrzegła, że „w Europie Środkowo-Wschodniej to wszystko teoria”.
Jej zdaniem częścią rozwiązania mogą być plany dotyczące wiodących rynków zielonej stali, o których wspomniała von der Leyen w lipcowym przemówieniu. UE potrzebowałaby jednak również „nowych środków, aby uporać się z nadwyżką mocy produkcyjnych” w tradycyjnym procesie produkcji stali.
„Zdolność produkcyjna stali powstająca w krajach takich jak Indie jest ogromna” – stwierdziła, zauważając, że była to „aktywna polityka przemysłowa” krajów takich jak Chiny i Indie, mająca na celu obniżenie cen, „a następnie zabicie konkurencji i zdominowanie rynków”.
„To sektor strategiczny ze względów obronnych [and] ze względu na transformację energetyczną jest dla nas niewiarygodne, że znajdowalibyśmy się w sytuacji, w której politycy [don’t] uznajemy strategiczne znaczenie posiadania własnych krajowych mocy produkcyjnych w zakresie stali” – stwierdziła Kirton-Darling.
[Edited by Anna Brunetti/Alice Taylor-Braçe]
