Naukowcy zidentyfikowali kluczowe objawy długiego Covid-19 u dzieci i młodzieży, pomagając zdefiniować odrębne wzorce objawów między tymi grupami wiekowymi i dorosłymi.
Badanie pokazuje, że niektóre przedłużające się objawy, podzielone na wskaźniki, można potencjalnie wykorzystać w przyszłych badaniach w celu ulepszenia diagnostyki i leczenia przewlekłego Covid-19 u młodzieży.
Zrozumienie długiego Covid-19 u młodzieży
Naukowcy z NIH ODZYSKIWAĆ Initiative ustaliło, jak wygląda długotrwała choroba Covid-19 u młodzieży, na podstawie najczęstszych objawów zgłaszanych w badaniu obejmującym ponad 5300 dzieci i młodzieży w wieku szkolnym.
Korzystając z ustaleń opublikowanych 21 sierpnia w czasopiśmie Dziennik Amerykańskiego Stowarzyszenia Medycznegobadacze stworzyli także wskaźniki zawierające przedłużone objawy – osiem dla dzieci w wieku szkolnym i 10 dla nastolatków – które łącznie najprawdopodobniej wskazują na długą chorobę Covid-19.
Wskaźniki nie są przeznaczone do stosowania w diagnostyce klinicznej długiego przebiegu wirusa SARS-CoV-2, ale będą stanowić wskazówkę w badaniach mających na celu poprawę diagnostyki, leczenia i zapobiegania tej chorobie u młodzieży.
„Wielu dzieci i młodzieży chorych na długotrwałą chorobę Covid-19 ma takie objawy i naprawdę cierpią” – mówi Melissa Stockwell, dyrektor Wydziału Zdrowia Dzieci i Młodzieży oraz profesor pediatrii na Uniwersytecie Uniwersytet Kolumbiiw Vagelos College of Physicians and Surgeons oraz zdrowia populacji i rodziny w Mailman School of Public Health w Columbia, starszy autor badania i przewodniczący pediatrycznej komisji koordynacyjnej projektu RECOVER. „Wiedza, które objawy prawdopodobnie wskazują, że dziecko lub nastolatek zmaga się z długotrwałym zakażeniem wirusem Covid-19, pomoże nam zbadać, jak pomóc pacjentom w powrocie do zdrowia”.
Długi COVID u młodzieży
Uważa się, że miliony dzieci w Stanach Zjednoczonych cierpią na długotrwałe objawy i stany chorobowe, które rozwijają się, utrzymują lub nawracają kilka tygodni lub miesięcy po zakażeniu.
Wiele schorzeń objawia się inaczej u dzieci niż u dorosłych, ale niewiele badań nad dziećmi z długim przebiegiem Covid-19 skupiało się wąsko na jednym objawie na raz, koncentrując się na objawach obserwowanych u dorosłych z długim przebiegiem Covid-19 lub na łączeniu wszystkich grup wiekowych – co prowadzi do potencjalnych błędnych diagnoz, opóźnienia w diagnozie lub niedostateczna liczebność populacji pediatrycznej.
„Ta praca opisuje pierwsze oparte na danych podejście do ujawniania wzorców objawów u dzieci i młodzieży w wieku szkolnym, które różnią się od tych obserwowanych u dorosłych” – mówi współautorka pierwszego badania, dr Tanayott Thaweethai, instruktor medycyny w Harvard Medical szkoły i główny biostatystyk inicjatywy RECOVER.
W badaniu naukowcy porównali długotrwałe objawy u dzieci (w wieku 6–11 lat) i nastolatków (w wieku 12–17 lat) z chorobą Covid-19 w wywiadzie oraz u osób, które nie były zakażone w przeszłości.
Naukowcy zidentyfikowali objawy, które występowały częściej u osób zakażonych. Korzystając z analiz statystycznych, zidentyfikowali następnie objawy, które można połączyć, tworząc wskaźnik, który można wykorzystać w badaniach naukowych w celu ustalenia, kto prawdopodobnie cierpiał na długotrwałą chorobę Covid-19. Wskaźniki obejmowały 10 objawów u młodzieży i 8 u dzieci w wieku szkolnym. Objawy dotyczyły prawie każdego układu narządów, a u większości młodych ludzi objawy dotyczyły więcej niż jednego układu.
Naukowcy odkryli istotne różnice między tymi dwoma wskaźnikami. Zmęczenie, ból oraz zmiany smaku i węchu były bardziej widoczne w długim indeksie COVID dla nastolatków, podczas gdy trudności z koncentracją, problemy ze snem i problemy żołądkowe wyróżniały się w przypadku dzieci w wieku szkolnym.
Po pojawieniu się wariantów leku Omicron pod koniec 2021 r. odsetek dzieci i nastolatków, którzy osiągnęli próg wskaźnika badawczego dotyczącego długiego zakażenia koronawirusem, był niższy.
„Indeks badawczy prawdopodobnie będzie się zmieniał i rozszerzał w miarę zdobywania większej wiedzy i nie ma być obecnie stosowany jako narzędzie kliniczne” – mówi autorka odpowiedniego badania Rachel Gross, profesor nadzwyczajny na wydziałach pediatrii i zdrowia populacji na Uniwersytecie Nowojorskim w Langone i współautorka badania. pierwszy autor badania.
„Jesteśmy dumni, że możemy być częścią tego ważnego badania, którego celem jest lepsze zrozumienie długotrwałej choroby Covid-19 w populacji pediatrycznej” – mówi Stockwell. „Mamy nadzieję, że wykorzystanie wskaźników jako podstawy przyszłych badań pomoże nam zrozumieć długotrwałą chorobę Covid-19 u dzieci i młodzieży, a ostatecznie opracować solidne narzędzie diagnostyczne, które pozwoli lepiej identyfikować dzieci i młodzież z tą chorobą”.
Naukowcy stosują obecnie to samo podejście do opracowania wskaźnika badawczego długich objawów Covid-19 u młodszych dzieci.
Odniesienie: „Charakterystyka długiego COVID u dzieci i młodzieży” autorstwa Rachel S. Gross, Tanayott Thaweethai, Lawrence C. Kleinman, Jessica N. Snowden, Erika B. Rosenzweig, Joshua D. Milner, Kelan G. Tantisira, Kyung E. Rhee, Terry L. Jernigan, Patricia A. Kinser, Amy L. Salisbury, David Warburton, Sindhu Mohandas, John C. Wood, Jane W. Newburger, Dongngan T. Truong, Valerie J. Flaherman, Torri D. Metz, Elizabeth W. Karlson , Lori B. Chibnik, Deepti B. Pant, Aparna Krishnamoorthy, Richard Gallagher, Michelle F. Lamendola-Essel, Denise C. Hasson, Stuart D. Katz, Shonna Yin, Benard P. Dreyer, Megan Carmilani, K. Coombs, Megan L. Fitzgerald, Nick Güthe, Mady Hornig, Rebecca J. Letts, Aimee K. Peddie, Brittany D. Taylor, Andrea S. Foulkes, Melissa S. Stockwell, RECOVER-Pediatrics Consortium, RECOVER-Pediatrics Group Authors, Venkataraman Balaraman, Amanda Bogie, Hulya Bukulmez, Allen J. Dozor, Daniel Eckrich, Amy J. Elliott, Danielle N. Evans, Jonathan S. Farkas, E. Vincent S. Faustino, Laura Fischer, Sunanda Gaur, Ashraf S. Harahsheh, Uzma N. Hasan , Daniel S. Hsia, Gredia Huerta-Montanez, Kathy D. Hummel, Matt P. Kadish, David C. Kaelber, Sankaran Krishnan, Jessica S. Kosut, Jerry Larrabee, Peter Paul C. Lim, Ian C. Michelow, Carlos R Oliveira, Hengameh Raissy, Zaira Rosario-Pabon, Judith L. Ross, Alice I. Sato, Michelle D. Stevenson, Maria M. Talavera-Barber, Ronald J. Teufel, Kathryn E. Weakley, Emily Zimmerman, […] Mary M. Heitzeg, Megan M. Herting, Joanna Jacobus, Angela R. Laird, Christine L. Larson, Krista M. Lisdahl, Monica Luciana, Beatriz Luna, Pamela AF Madden, Erin C. McGlade, Eva M. Müller-Oehring, Bonnie J. Nagel, Michael C. Neale, Martin P. Paulus, Alexandra S. Potter, Perry F. Renshaw, Elizabeth R. Sowell, Lindsay M. Squeglia, Susan Tapert, Lucina Q. Uddin, Sylia Wilson i Deborah A. Yurgelun -Todd, 21 sierpnia 2024 r., JAMA.
DOI: 10.1001/jama.2024.12747
Badanie zostało sfinansowane ze środków Narodowe Instytuty Zdrowia (OT2HL161841, OT2H161847, OT2HL156812 i R01 HL162374).
