Kair, dawna stolica Egiptu, przenosi swoją siedzibę rządową do nowego, większego miasta na pustyni, którego celem jest złagodzenie poważnego zatorów i zanieczyszczeń w obecnej stolicy.
Nowa stolica administracyjna, oddalona o 45 km od Kairu i wielkością wzorowana na Singapurze, ma pomieścić ponad sześć milionów ludzi i obejmuje biura rządowe oraz dzielnicę finansową. Rozpoczęto już znaczące wysiłki w zakresie relokacji, w ramach których wprowadzały się rodziny, firmy i agencje rządowe, zmieniając pustynny krajobraz, co udokumentowano na zdjęciach satelitarnych.
Transformacja historyczna i geograficzna Kairu
Słynie ze wspaniałej architektury, dziedzictwa kulturowego i miejsc kultu religijnego, Kair ma bogatą historię sięgającą X wieku n.e. Długi okres istnienia miasta jako stolicy Egiptu dobiega jednak końca. Jak to się stało wiele razy w przeszłości siedziba rządu krajowego przenosi się, tym razem do zupełnie nowego miasta na pustyni, 45 kilometrów (28 mil) na wschód od Kairu.
Biorąc pod uwagę rosnącą populację, zagęszczenie ruchu i zanieczyszczenie Kairu, w 2015 roku rząd zapowiedział budowę i migrację do tzw. Nowej Stolicy Administracyjnej (miasto nie ma jeszcze oficjalnej nazwy). W 2024 roku ponad 22 miliony ludzi szacuje się, że mieszkają w Kairze, a gęstość zaludnienia wynosi ponad 19 000 osób na kilometr kwadratowy. Nowe miasto docelowo obejmie obszar mniej więcej wielkości Singapuru. Został zaprojektowany, aby pomieścić ponad sześć milionów mieszkańców, wraz z egipskimi biurami rządowymi, dzielnicą finansową i innymi obiektami.
Wczesne spostrzeżenia dotyczące migracji i rozwoju
Według stanu na marzec 2024 r. do miasta przeprowadziło się ponad 1500 rodzin doniesienia prasowea do końca roku liczba ta ma osiągnąć 10 000. Ministerstwa rządowe przenosiły się, parlament zaczął zbierać się w swoim nowy budyneka kilka banków i firm miało tam przenieść swoje siedziby.
Powyższe zdjęcia nowej stolicy zostały wykonane przez OLI (Operational Land Imager) na satelicie Landsat 8 (po lewej) i OLI-2 na Landsacie 9 odpowiednio w sierpniu 2017 r. (na górze) i w sierpniu 2024 r. (na dole). Na wcześniejszym zdjęciu widoczne są ślady miasta; do tego czasu rozpoczęły się prace nad megaprojektem. Ekspansję Nowej Stolicy Administracyjnej widać na późniejszym zdjęciu.
Rozwój środowiska i rekreacji
Na zdjęciach łatwo widać kilka dużych obiektów nowej stolicy. Wijąca się zieleń, część Park nad rzeką Zielonąrozciąga się na długości 10 kilometrów przez suchy krajobraz, ze ścieżkami spacerowymi i rowerowymi oraz rodzimą egipską roślinnością. Wiele biur ministerstw obejmuje gęstą zabudowę na wschód od parku, podczas gdy Ministerstwo Obrony zajmuje spory obiekt zwany Oktagon (pomimo koncentrycznego okręgu na tym zdjęciu). Na południu kompleks sportowy zawiera drugi co do wielkości stadion w Afryce i wielu innych obiektach sportowych. Według doniesień Egipt planuje złożenie oferty gospodarzem igrzysk olimpijskich.
Historyczna ekspansja miast i obecne wyzwania
Kair, jedno z największych miast Afryki, od dziesięcioleci ulega głębokiej ekspansji. Jego rozwój miejski był udokumentowane z kosmosu od 1965 r. i NASA’S Bliźnięta 5 misja. W ostatnich latach satelity Landsat wykonały zdjęcia ekspansji Kairu i budowy innych nowych, peryferyjnych miast. Powyższy szereg czasowy pokazuje, jak obszar Kairu zmieniał się co 10 lat między 1984 a 2024 rokiem.
Od 1984 r. populacja Kairu wzrosła z około 8 milionów do ponad 22 milionów, a to niemal potrojenie populacji radykalnie zmieniło obszar miasta. Oprócz zabudowy w górę i na zewnątrz, wzdłuż żyznej równiny zalewowej Nilu, rozwój rozprzestrzenił się na kilka nowych miast satelitarnych zbudowanych na pustynnych równinach poza miastem. Około 95 procent populacji Egiptu mieszka w promieniu 20 kilometrów Nilu i jego delty, zależnych od żyznej ziemi i wody. Wraz ze wzrostem krajowych i żądania rolniczekraj najprawdopodobniej to zrobi importuj więcej wody niż według jednej z prognoz będzie dostarczać Nil do końca tej dekady.
Zdjęcia z Obserwatorium Ziemi NASA wykonane przez Michalę Garrison na podstawie danych Landsat z US Geological Survey.
