Jak wynika z dzisiejszych badań, niektóre popularne tabletki na przeziębienie i grypę stosowane na noc mogą zwiększać ryzyko napadów padaczkowych u małych dzieci.
Naukowcy z Korei Południowej przeanalizowali dane dotyczące dzieci, które odwiedziły m.in oddział ratunkowy z atakiem padaczkowym.
Odkryli, że przepisane leki, zwane lekami przeciwhistaminowymi „pierwszej generacji”, były o 22% bardziej narażone na wystąpienie epizodu medycznego.
Ryzyko to wynosiło 31 procent wśród dzieci w wieku od sześciu miesięcy do dwóch lat.
Eksperci ostrzegli dziś, że lekarze powinni zachować ostrożność przepisując leki przeciwalergiczne, często stosowane w leczeniu przeziębienia u małych dzieci.
Naukowcy z Korei Południowej przeanalizowali dane dotyczące dzieci, które odwiedziły oddział ratunkowy z powodu napadu padaczkowego. Odkryli, że przepisane leki, zwane lekami przeciwhistaminowymi „pierwszej generacji”, były o 22% bardziej narażone na wystąpienie epizodu medycznego
Leki przeciwhistaminowe zmniejszają wytwarzanie histaminy – substancji powodującej katar, łzawienie oczu i kichanie.
Niektóre leki na przeziębienie i kaszel zawierają również leki przeciwhistaminowe.
Starsze leki pierwszej generacji, w przeciwieństwie do nowszych leków przeciwhistaminowych, często mogą powodować uczucie senności, ponieważ łatwo przechodzą z krwi do mózgu.
Zgodnie z wytycznymi NHS jedynie dzieciom powyżej szóstego roku życia należy przepisywać difenhydraminę, jeden z rodzajów leków przeciwhistaminowych pierwszej generacji.
W badaniu zidentyfikowano 11 729 dzieci urodzonych w latach 2002–2005, które zgłosiły się na oddział ratunkowy z powodu napadu padaczkowego.
Naukowcy z Szkoły Medycznej Uniwersytetu CHA w Korei Południowej odkryli, że 3178 dzieci przyjmowało leki przeciwhistaminowe w okresie poprzedzającym napad padaczkowy, co sugeruje, że leki te zwiększały ryzyko.
Jedna trzecia (31%) zaobserwowanych napadów wystąpiła u dzieci w wieku od sześciu miesięcy do dwóch lat, a mniej niż połowa (45%) dotyczyła dzieci w wieku od nieco powyżej dwóch do sześciu lat.
Naukowcy odkryli również, że najbardziej zagrożone są dzieci, które przepisano im leki do 15 dni wcześniej.
Pisanie w dzienniku JAMAstwierdzili: „Ponieważ leki przeciwhistaminowe pierwszej generacji mogą przenikać przez barierę krew-mózg, ich działanie może wykraczać poza senność [sleepiness] i senność znacząco wpływają na aktywność fal mózgowych.
„Dlatego zaleca się ostrożność przy przepisywaniu tych leków przeciwhistaminowych dzieciom w wieku poniżej dwóch lat, czyli grupie wiekowej, dla której brakuje danych na temat bezpieczeństwa leku i na ogół nie zaleca się stosowania leków przeciwhistaminowych pierwszej generacji”.
Zasugerowali również, że dzieci poniżej szóstego roku życia są bardziej podatne na napady padaczkowe niż starsze grupy wiekowe ze względu na „rozwijającą się barierę krew-mózg, która w tej grupie wiekowej stale się rozwija”.
Naukowcy dodali: „U niemowląt niepełne utworzenie bariery krew-mózg prowadzi do zwiększonej przepuszczalności i większego ryzyka przenikania leku do tkanki mózgowej.
„Dlatego leki przeciwhistaminowe, które są stosunkowo nieszkodliwe dla dorosłych i starszych dzieci, mogą znacząco negatywnie wpływać na niemowlęta”.
Chociaż naukowcy odkryli zwiększone ryzyko napadów drgawkowych u dzieci przyjmujących leki przeciwhistaminowe stosowane w leczeniu przeziębienia i grypy, autorzy badania sugerują, że potrzebne są dalsze badania.
„Należy zawsze dokładnie rozważyć korzyści i ryzyko stosowania leków przeciwhistaminowych, zwłaszcza przepisując leki przeciwhistaminowe H1 bezbronnym niemowlętom” – stwierdzają.
„Potrzebne są dalsze badania, aby wyjaśnić powiązania między przepisywaniem leków przeciwhistaminowych a ryzykiem napadów padaczkowych” – dodali.
