Po raz pierwszy spotkałam Mayę Meissner w 2019 roku podczas recenzji portfolio na festiwalu Filter Photo w Chicago. Skończyło się na tym, że nie było to typowe spotkanie. Meissner miał dla mnie historię i planował stworzyć książkę, w której opowiedziałby tę historię za pomocą każdego możliwego medium fotograficznego, na przykład wizualnego pamiętnika. Bardzo osobisty i złowieszczy dziennik wizualny.
Meissner opowiedziała mroczną historię o niej i jej rodzinie, która pod koniec lat 90. ledwo uniknęła seryjnego mordercy:Zabójca z Yosemite. Byłem oczarowany. Nie mogłem się doczekać, aż ten album z prawdziwymi kryminałami ożyje. W tym roku wypuściła tę oszałamiającą i intymną kolekcję, którą nazwała Loża Cedrowa.
Najlepsza część tej książki? Jego Tylko fotografie, a na samym końcu mała wstawka ze wszystkimi słowami, które trzeba znać, aby zrozumieć historyczne wydarzenie Meissnera. Zdjęcia i projekt są tak niesamowite, że każdy wiedziałby, że to nie jest zwykła kolekcja fotografii – to z pewnością dokument o czymś osobistym i złowrogim.
W 1999 r. złota rączka Cedar Lodge, Cary Stayner, zabił kobietę i dwójkę dzieci w motelu w pobliżu Parku Narodowego Yosemite (później władze znalazły kolejną ofiarę płci żeńskiej). Kilka miesięcy przed tą straszliwą zbrodnią Maya, jej rodzice i siostra byli gośćmi w Cedar Lodge, gdzie w środku nocy mężczyzna próbował włamać się do ich pokoju hotelowego. Ojciec nakrzyczał na intruza i spłoszył go.
Meissner i jej siostra trzymano w niewiedzy na temat tej niemal pamiętnej nocy, aż w 2014 roku matka w końcu wyjawiła jej rodzinny sekret. Od tego czasu zbiera artykuły i archiwalne filmy uchwycone przez rodziców z podróży w 1999 roku. Wykonywała także oryginalne zdjęcia współczesnych krajobrazów Yosemite, mrożącego krew w żyłach lasu otaczającego miejsce zbrodni.
Ponad 10 lat później Meissnera Loża Cedrowa służy jako wizualne kompendium tej pracy, a jej obrazy i projekt zostały starannie przemyślane, aby uwzględnić ofiary i ich rodziny, które przeżyły.
Do wszystkich przemawia dedykacja Meissnera na początku książki: „Za moją mamę, że podzieliła się ze mną swoimi demonami i odważnie pozwoliła mi dzielić się nimi ze światem. Za mojego tatę, za bycie naszym obrońcą i zachęcanie do moich przygód. Za moją siostrę, za to, że była przy mnie przez cały czas. A przede wszystkim dla Carole, Juli, Silviny i Joie”. —Anna Goldwater Aleksander
